യഹോവയുടെ
കാലൊച്ചകള്‍ മരുഭൂമിയിലെ കാറ്റാവുന്നു . ക്റിസ്തുവിനെ തിരഞ്ഞെന്ത്തുന്ന
കാറ്റ് . സ്വയം എരിഞ്ഞുകൊണ്ട് ചൈതന്യമാകുന്ന ഇതിഹാസത്തിനാണ് നിക്കോസ്
കസാന്ദ്സക്കിസ് ക്റിസ്തു എന്ന് പേരിട്ടത് . പള്ളിമണികള്‍ മുഴങ്ങുന്ന
ഏകാന്തരാത്രികളില്‍ മഞ്ഞുമഴ മുഴുവന്‍ നനഞ്ഞ് , അകലെ , കുന്നിന്മുകളില്‍
തനിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന വൃക്ഷം അവനാകുന്നു . The Last Temptation of Christ
-ന്റെ രചനാമുഹൂര്‍ത്തങ്ങളില്‍ പ്രതിവിധികളില്ലാത്ത്ത ഒറ്റപ്പെടലുകള്‍ .
ആ ഒറ്റപ്പെടലുകളില്‍ ക്റിസ്തുവിന്റെ രക്തം ഇറ്റുവീണ് ഹൃദയം മധുരവും
തീവ്റവുമായ വേദനയില്‍ പിടഞ്ഞുപോയത് കസാന്ദ്സക്കിസ് രേഖപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട്
. കാസ്റ്റലോയിലെ തിക്തശിലാഭൂമികളില്‍ ഒരാല്‍മണ്ട് മരം പുഷ്പിക്കുന്നത്
കാണാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്ന യനാറസ് , സരാക്കിനയിലെ സൈപ്റസുകള്‍ക്കിടയില്‍
ആരും കാണാതെ ക്റിസ്തുവിനുവേണ്ടി അഭിഷിക്തമാവുന്ന ആത്മാവുള്ള മിഖേലിസ് ,
ഓക്കുവൃക്ഷത്തില്‍ ക്റിസ്തുവിന്റെ രക്തപങ്കിലശില്‍പ്പം
കൊത്തിയെടുക്കുന്ന മനോലിയസ് , ജീവിതത്തിന്റെ അതിശയദേവാലയങ്ങളില്‍
മരണത്തിന് അസ്തിത്വം തന്നെയില്ലെന്നു തിരിച്ചറിഞ്ഞ്
വന്ദ്യവാര്‍ദ്ധക്യത്തിലും വൃക്ഷതൈകള്‍ വെച്ചുപിടിപ്പിക്കുന്ന വയോവൃദ്ധന്‍
, ജറിഷോയിലെ തളര്‍ന്ന റോസാപുഷ്പമായി സ്വയം സ്വപ്നം കാണുന്ന ക്റിസ്തു
, മഗ്ദലിന്‍ എന്ന ജലസ്പര്‍ശത്താല്‍ വീണ്ടും തളിര്ക്കുമെന്ന്
സ്വപ്നത്തില്‍ സുവിശേഷം ചെയ്യുന്ന ക്റിസ്തു , എല്ലാ ആഹ്ളാദനിമിഷങ്ങളിലും
അദൃശ്യവനങ്ങളില്‍ വേട്ടയാടപ്പെടുന്ന ക്റിസ്തു , സ്വയം കഥാപാത്രമായി
കഥാപാത്രങ്ങള്‍ക്കിടയിലെ ധ്യാനനിരതനായ ചക്രവര്‍ത്തിയായി മാസിഡോണിയന്‍
മലമടക്കുകളില്‍ അലഞ്ഞു നടന്ന കസാന്ദ്സക്കിസ് . ആകാശത്തെ
തൊട്ടുനില്‍ക്കുന്ന ആല്പ്സിലേക്കുള്ള സാഹസികമായ ഏകാന്ത സഞ്ചാരമാണ്
തത്വചിന്തയെന്നു സൂചിപ്പിച്ച ഷോപ്പനോവര്‍ , സത്യമെന്നു തോന്നുന്ന ഏതു
ദര്‍ശനവും വെളിപ്പെടുത്താന്‍ മനുഷ്യന്‍ പീഡാകരമായ പൂര്‍ണ
സ്വാതന്ത്ര്യത്തിലേക്കു പോകണമെന്നെഴുതിയ സ്പിനോസ . ബൈബിളിനും തിരുസഭക്കും
പുറത്തേക്കു വളരുന്ന മിത്തായി ക്റിസ്തുവിനെ സങ്കല്പ്പിച്ച ജോസഫ് കാംബെല്‍
. ഗിരിമകുടങ്ങളിലേക്ക് സ്വപ്നത്തിന്റെ മഞ്ഞിലെന്നവണ്ണം നടന്നു
നീങ്ങിയ തോമസ്മന്‍ . അലകടല്‍ കാലില്‍ ചുറ്റിപിടിച്ചുവലിക്കുമ്പോള്‍
വേദപുസ്തകം പോലെ മറിയുന്ന കാണാക്കയങ്ങളില്‍ നിന്നും വാക്കുകള്‍
പിടിച്ചെടുത്ത ജയിംസ് ജോയ്സ് . അന്തര്‍ഗതങ്ങളുടെ ദൈവം മാഞ്ഞുപോകുന്ന
ഇരുണ്ട നിമിഷങ്ങളില്‍ ചോദ്യങ്ങളെ അഗാധമാക്കിയ നീത്ഷേ . തൃഷ്ണകള്‍
തളിര്കുന്ന ഉദ്യാനങ്ങളില്‍ പറന്നു പറന്ന് പിഞ്ഞിപ്പറിഞ്ഞ ചിറകുകളില്‍
വിസ്മയ വാഗര്‍ത്ഥങ്ങള്‍ കുത്തിവരച്ച ബോദ്ലയര്‍ .ആശയങ്ങളുടെ തരിശുകളെ
അതിജീവിക്കാന്‍ മനുഷ്യസത്തയുടെ ആഴങ്ങളിലേക്ക് അശ്വരഥങ്ങളില്‍ യാത്ര ചെയ്ത
ബെര്‍ഗ്സന്‍ . സ്വര്‍ഗ -നരക -പാതാളങ്ങളെ കാവ്യസഞ്ചാരത്തിന്റെ പടവുകളാക്കി
നിരന്തരം മാറിമറിയുന്ന മേഘലോകങ്ങളിലേക്ക് കയറിപ്പോയ ദാന്തേ .
കഥാപാത്രങ്ങള്‍ . കഥയെഴുതുന്നവര്‍ . കവിതയില്‍ നിറഞ്ഞവര്‍ .
ആശയസൌന്ദര്യങ്ങളുടെ അപ്പോസ്തലന്മാര്‍ . എല്ലാവരും
പലവര്‍ണ്ണപ്പാത്രങ്ങളില്‍ രുചിച്ച അപ്പം ക്റിസ്തുവിന്റെ മാംസമാകുന്നു .
പലനിറമുള്ള പാനപാത്രങ്ങളില്‍ കുടിച്ച വീഞ്ഞ് ക്റിസ്തുവിന്റെ
രക്തമാകുന്നു .
No comments:
Post a Comment